tymerous
▪
I.
†
tymer,
v.
Obs.
rare
—0
.
[Of obscure origin.]
intr.
To work idly.
c
1440
Promp. Parv.
494/1
Tymeryn,
idem quod
tyffyn
supra
. [
=
tiff
v.
1
3.]
▪
II.
tymer, tymeral, tymerous
obs.
ff.
timber
n.
1
,
timbrel
n.
2
,
timorous
.
Oxford English Dictionary
yu7NTAkq2jTfdvEzudIdQgChiKuccveC
e0541707fe03cbda58a6abcaa4fbf88f
Stop