† whaped, pa. pple. Obs.
Also 4 whaaped, 5 waped.
[Cf. awhape.]
Bewildered, dismayed.
c 1374 Chaucer Anel. & Arc. 215 Turnid is in quakynge all my daunce My suretee in a whaaped [v.rr. waped, wayped, whaped] countenaunce. c 1403 Lydg. Temple of Glas 401 That þei wiþ derknes were waped & amate. 1426 ― De Guil. Pilgr. 1297, I was so whapyd & amaat. |