Artificial intelligent assistant

defaite

defaite, defate, ppl. a. Sc.
  [Sc. form of defeat for defeated: cf. defeit.]
  Defeated, vanquished.

1597 Montgomerie Cherrie & Slae 1255 For he esteemt his faes defate, Quhen anes he fand them fald. 1814 Saxon & Gael I. 96 (Jam.) A' defaite thegither.

Oxford English Dictionary

yu7NTAkq2jTfdvEzudIdQgChiKuccveC d5c4c43870a03acd7260a2edf32afaf5