ˈlea-rig dial.
[OE. lǽᵹhrycg, f. *lǽᵹe lea a. + hrycg back, ridge.]
A ridge left in grass at the end of a ploughed field.
956 Charter in Birch Cartul. Sax. (1893) III. 96 To emnes þam ealdan læᵹ hrycge. 1549 Compl. Scot. vi. 42 The end of ane leye rig. 1792 Burns My ain kind dearie O i, I'd meet thee on the lea-rig, My ain kind dearie! O. |